هلموت نیوتن: اعمال برهنه

پانزده سال و بطور وحشتناک، من در اواسط دهه 30 بودم و تقاطع اجتناب ناپذیری در دست بود. یک مدل کلاس اولیهای از مدلها - لیندا، کریستی، نائومی، سندی - در حال آمدن بود. این، در ترکیب با بیثباتی من، آن را ساده دانست که زمان من برای شروع یک فصل جدید بود. همچنین، قبل از اینکه نشان داده شود، منطقی بود که یک خروجی ایجاد شود.

من اعلام کرد که من به طور رسمی آویزان کردن اسکیت مدل سازی من بود. خروج من با یکی از آخرین "وداع" اعلام شد. از آنجایی که امضای امضا و وضعیت من به سبک تئاتر تبدیل شد (هرچیزی که هفتاد و هشتاد و هفتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد) آخرین بار توسط این مزاحم تحریک آمیز تیراندازی شد که کارامد مدل سازی من به همان شکلی که شروع شد، پایان یافت.

همه ما در مونت کارلو، خانه و منبع الهام نوتون مونتاژ شده است. آندره لئون تاللی وگو، غول پیکر در هر سطح معنایی، دانش و افسانه، سبک بود. نتایج کلاسیک نیوتن: زن اسطوره ای، توانایی در (تقریبا) در مجموع و ارائه شده در تصاویر که مد بود، اما همچنین یک نیوتن - و در نهایت نیوتن - دیدنی. تصاویری که من را با موضع و نگرش بی رحمانه به تصویر کشیدند، نشانگر پیروزی هم بودند.